Ik vergeet al 15 jaar haar naam, maar mijn huisarts is een aantrekkelijke en leuke vrouw die iedere 5 jaar maar 1 jaar ouder wordt. Ze blijft op de een of andere manier altijd jong. Door de situatie van vorig jaar zie ik haar tegenwoordig wat vaker en soms verras ik haar met de vraag: “En hoe is het nu met de dokter?” Dan komt meteen de glimlach en het antwoord: “We gaan het over jou hebben, hoe gaat het met je?”
Af en toe belt ze. Zonder vastomlijnd en gekaderd belschema en zonder standaard vragenlijstjes, maar gewoon ad hoc en persoonlijk. “Hoi Herwin, hoe gaat het met je, hoe voel je je?” Geen vragen over klachten, medicijnen, manier van leven of voedingspatronen maar interesse en aandacht voor mij. Welgemeende aandacht voor hoe ik me voel en wat me beweegt. Om per direct verliefd op te worden, hartklachten of niet.